Teselli
denizler içiyor yağmurun kanını damla damla
bulutlar geçiyor üstümüzden umarsız
kuşlar göçüyor başka iklimlere vakitsiz,
şaşıyoruz…
kervanlar getiriyor yangını bahçemize
ağaçlar yitiriyor rengini yaşamanın
bakışlar bitiriyor cümleleri yüklemsiz
konuşuyoruz…
gözünün feri sönüyor düş artığı gecenin
başı dönüyor dorukta sahipsiz gölgelerin
akşamın kirpikleri donuyor kaldırımda
üşüyoruz…
karıncalar oyuyor karanlığın gözünü
karlı dağlar soyuyor hilali halesinden
yıldızlar birer birer kayıyor ufkumuzdan
düşüyoruz…
lakin
hala yaşıyoruz
haydi kalk,
gök yerinde duruyor ya
sen ona bak…
